תמר גרומן
מטרת תיאור המקרה היא לשתף בממצאים שעלו במחקר חלוץ, שבו נבחנה תרומתה של תנועה מעגלית לעומת תנועה חופשית במרחב לוויסות חושי אצל מבוגרים המאובחנים בספקטרום האוטיסטי. במחקר השתתפו שתי קבוצות (קבוצת ניסוי וקבוצת ביקורת) בנות שישה משתתפים כל אחת, בטווח הגילים 30-65 שנים, המאובחנים עם אוטיזם בתפקוד נמוך. בשתי הקבוצות יושמה תוכנית התערבות קצרת טווח, אשר כללה חמישה מפגשים שאורכם 10 דקות; בקבוצת הניסוי השתתפו חברי הקבוצה בפעילויות הכוללות תנועות מעגליות, בעוד שבקבוצת הביקורת השתתפו חברי הקבוצה בפעילויות שכללו תנועות חופשיות במרחב. המחקר מתבסס על מתודולוגיה איכותנית; במסגרת תוכנית ההתערבות התקיימו ראיונות חצי מובנים עם אנשי הצוות המקצועי שהשתתפו בה. מן הראיונות עולה כי המרואיינים תופסים את התנועה המעגלית כיעילה יותר לוויסות חושי של מבוגרים עם אוטיזם בהשוואה לתנועה חופשית במרחב; התחומים שבהם הושג השיפור המשמעותי ביותר היו הוויסות החושי, תחושת הביטחון ותחושת השייכות.
Short Report: Improving Sensory Regulation of Adults with Autism
By a Circular Movement Intervention Program
Tamar Groman
The purpose of this short report is to share findings from a study on the effect of performing circular movements on the sensory regulation and sense of security and belonging in adults on the autistic spectrum. The study included a research group and a control one, each comprised of six participants who had been diagnosed with low functioning autism. Both groups participated in a short-term intervention program of five sessions, each lasting 10 minutes. During these sessions, the research group was asked to perform circular movements (such as walking around a colorful item), while the control group was able to perform free movements. After completing the intervention program, interviews were conducted with the professional team that conducted or took part in the intervention. The findings clearly indicate that circular movements are perceived to be highly effective in enhancing the participants’ sensory regulation as well as their sense of security and belonging.
وصف حالة: مساهمة برنامج التدخل قصير المدى بحركة دائرية في التنظيم الحسي لدى البالغين المصابين بالتوحد: دراسة نوعية
تمار جرومان
الغرض من وصف الحالة هو مشاركة النتائج التي ظهرت في دراسة رائدة، والتي فحصت مساهمة الحركة الدائرية مقابل الحركة الحرة في التنظيم الحسي لدى البالغين الذين تم تشخيصهم بطيف التوحد. اشتملت الدراسة على مجموعتين (مجموعة تجريبية ومجموعة ضابطة) تكونت كل منهما من ستة مشاركين، تراوحت اعمارهم من (30-65) عاماً مشخصون بالتوحد منخفض الأداء، حيث تم تنفيذ برنامج تدخل قصير المدى في كلا المجموعتين والذي تضمن خمس جلسات لمدة 10 دقائق. شارك أعضاء المجموعة التجريبية في الأنشطة التي تضمنت الحركات الدائرية، بينما شارك أعضاء المجموعة الضابطة في الأنشطة التي تضمنت الحركات الحرة. تم اعتماد المنهجية النوعية في هذا البحث. وكجزء من برنامج التدخل، تم إجراء مقابلات بشكل شبه منتظم مع افراد الطاقم الذين شاركوا فيه. تبين من المقابلات أن الأشخاص الذين تمت مقابلتهم يرون أن الحركة الدائرية أكثر فعالية للتنظيم الحسي لدى البالغين المصابين بالتوحد مقارنة بالحركة الحرة؛ المجالات التي التحسن فيها التحسن بشكل اوضح هي التنظيم الحسي، والشعور بالأمان والشعور بالانتماء.